سلام خانومي.

به يک موج وبلاگي دعوتت کردم. امتحاناتم که ديگه امروز تموم شد. پس بهانه ايي نداري و زودتر شرکت کن.

منتظريم.

پرواز جان ممنون كه اومدي من وقتي لينكتون كردم يعني اپ كرده يا نكرده در خدمتمحالا شما فعلا به امتحاناتتون برسيد تا بعد....

خاكستر زير پاي مادر

بيشتر نگو كه حس نستالژيك خفمون كرد!

خيلي زيبا بود و خيل خاطره انگيز براي من!

خوش باشي.

در اوج شاديها ؛ در شوري اشک دلتنتگي ها ؛ به دنبال گمگشده خود به هر سو مي نگري .به دنبال دستي پر از مهر دوستي ؛و لباني هميشه خندان هر شب به ستار گان آسماني چشم مي دوزي که کدام يک ، در کدامين روز از آن تو خواهد شد

سلااااااااااااااام

خوب بود حال وهواي اون موقع ها

بهم دست داده خيلي زيبا نوشتي

پاينده

سلام دوست عزيز.خوبي؟

من به روزم.خوشحال ميشم بياي.

در ضمن واسه اين ديگه نميرم مدرسه كه ميخوام شوهر كنم

شوخي كردم بابا حالا چرا جدي گرفتي.

واسه اينكه امسال كنكور دارم.

سلام پرواز كوچولوي مدرسه اي

ختر کوچولو تو مگه امتحان نداري مادر ؟؟؟؟؟؟

يه چيزي مي گم يادگري از من داشته باش ....روزاي خوب مدرسه هيچوقت بر نمي گردن ( دو دستي بگيرلشون که از دستت نره )

هيشه بچه و بازيگوش بمون ، هميشه بدو و نايست حتي اگه بهت گفتن دختر اين جلف بازيا چيه که در مياري

هميشه زندگي کن. زندگي....

سلام پرواز جون.خوبي؟ چه وبلاگ خشنگي داري خانومي.

ممنون كه به منم سر زدي.

اين پستت منو ياد حرفاي دل خودم ب مدرسه انداخت.البته منم به زودي يه آپ مدرسه اي ميكنم.البته من ديگه مدرسه نميرم تموم شد تا آخر عمرم آخه منم دوس دارم مدرسه رو.خوش ميگذره.راستي شما كلاس چندمي؟

ببخشيد که مزاحمتون ميشم... انقدر نگران استادمونم که نميدونم چه کار بايست کنم .... ميدونستم وبلاگ دارن اما نداشتم آدرسشو ... و حالا که اومدم و ديدم بقيه دانشجوهاش خيلي زودتر از من تو وبلاگش براش کارايي کرده ن هم از خودم خجالت کشيدم و هم خشحال شدم که ايشون اقلا اينجا ديگه غريب نيست!! تو دنياي واقعي که غريب بود!!
اومدم نت و چون مطمئنم انساني مث ايشون ، قطعا حتي توي دنياي نت هم با انسانهاي والايي مراوده دارند آدرس وبشو از بچه ها گرفتم گفتم ميرم سراغ تک تک لينک هاي وبلاگش و ازشون خواهش ميکنم دعاش کنند. خواهش ميکنم تو نيايشتون فراموشش نکنين. من نميدونم دوستان ايشون چه ديني دارن اما فقط اينو يادمه که هميشه تو کلاس و همه جا به ما ميگفت آزادگي آدمها مهمه نه دينشون. منم به پيروي ازايشون ازتون ميخوام هر مسلک الهي که داريد تو عباداتتون دعاش کنين. اين تصادف يه شروع تلخ بود براي ما که تازه بفهميم استادمون بيماري جسمي ديگه اي هم داشته و بروش نمياورده. دردهايي که با اين حادثه سر باز کردند و ... متاسفاه بخشيش بنظر لاعلاج مياد. البته نظر قطعي اين نيست... اما درصد نجات کمه. حالا ماييم و خاطره انساني که اول دوستمون بود و "بعد" استادمون...نميفهمم ديگه دارم چي مينويسم... همين کامنتو ميخوام برا "همه" بذارم... شايد که به دعاي يکي از اين آدمهاي خوب، استاد ما شفا بگيره. هميشه ميگفت هر کي دردش بيشتره بدونه که خدا بيشتر دوسش داره. ايشون استاد معارف و اخلاق نبود!!!... اصلا نه رشته اش ربطي به اين حرفا داشت و نه ظاهرش!! اما مني که يه روزي از دين متنفر بودم حالا عاشق دينمم! مني که بهيچ قيمتي قيد آرايشمو نميزدم حالا به اينجا رسيده م که بشينم به فلسفه حجاب فک کنم!! و اين معجزه رو اين انسان کرد با من! کي تا حالا ديده کسي که کارش و رشته ش تدريس فرهنگ بيگانه ست لابلاي همون درسا (که ظاهرا هيچ ربطي نه به اسلام داشت و نه به ايران) تبليغ دين کنه براي ايران و ايراني غصه بخوره ... همه ش ميگفت دين زوري نيس!! دليه!! و الحق که دلهاي همه مون تو دستش بود!! ... من انقدر در سجاده م نمي بينم که خدا رومو بگيره برا همين از شماها دارم ميخوام دعاش کنين.
و چه زيبا اسم وبلاگش رو گذاشته بود سي مرغ!

http://simorgh01.parsiblog.com

سلام گلم.

بذار منم تشکر کنم!

به خاطر يادآوري خاطرات گذشته ام. به خاطر يادآوري معصوميت از دست رفته ام. به خاطر يادآوري شيطنت هاي توي مدرسه ام. به خاطر يادآوري نمره ي انضياط هميشه بيستم! به خاطر ياس کبود... به خاطر وبلاگي که ساختي... به خاطر پرواز... به خاطر فرونوش...

منتخب شدن مطلبت به حق بود. مبارک.

سربلند در زندگي و موفق در درس باشي... گلم.